Paris, 12 Dhjetor 2000

Mbledhjes së Rinisë universitare të Ballit Kombëtar
Tiranë

nga Abas Ermenji

Jam i gëzuar që po i drejtohem një grupi të rinisë duke i kërkuar bashkëpunimin e vlefshëm në përpjekjen tonë të pareshtur për t'a nxjerrë kombin shqiptar nga gjendja ku ka rënë.

Sepse, në çdo vend të botës, rinia është pararoja e mbrojtjes së lirive, e mbrojtjes së të drejtave të njeriut, që sigurohen vetëm me mbrojtjen kombëtare.

Këtë të vërtetë e kam provuar praktikisht unë vetë kur ishja i ri si ju, në Prill të vitit 1939. N'atë kohë, e tërë rinia shqiptare u ngrit si një trup i vetëm për të mbrojtur pavarësinë e kombit, lirinë e Atdheut. Rolin që kam lozur unë vetë n'atë lëvizje, do t'a mësoni ndoshta kur të shkruhet historia e vërtetë e Shqipërisë.

Komunizmi është një ideologji e gënjeshtërt që s'ka asnjë bazë shkencore a filozofike. Ai u imponua me anën e tmerrit dhe të gjakut të derdhur për t'i shtruar masat popullore ndënë shfrytëzimin e "partisë" së tij, e cila ishte një nga më tiraniket që ka njohur bota. Prandaj nuk mujti të qëndronte mbi popujt, sepse nuk mund të pajtohej me ligjet shoqërore të njerëzisë. E prandaj u përmbys vetvetiu nga brënda, si në Bashkimin Sovjetik ashtu edhe në n'Europën lindore, rreth vitit 1990.

Por antarët e partisë komuniste, njerëz të tmerrit dhe të shfrytëzimeve, mujtën të mbanin akoma forcën në disa vende si Shqipëria, në saje të organizimit që kishin pasur, edhe pse u detyruan të ndërrojnë emrat e partive e të kthehen gjoja në demokratë.

Kjo manevër e komunistëve ishte e natyrëshme dhe nuk na çudit. Por na çudit sidomos qëndrimi i mpitë i masave, që vazhdojnë të mbajnë mbi kurriz mafjet më të ndyra që mund të ketë parë bota.

Kjo vjen ndoshta nga se, gjatë 60 vjetve të sundimit të tyre, komunistët qenë përpjekur të zhduknin çdo ndjenjë kombëtare dhe çdo element intelektual, nacionalist a tjetër që nuk mund të pajtohej me tiraninë e tyre.

Shqipëria sot jep përshtypjen se qeveriset prej mafjesh që janë formuar të grabisin, të rrëmbejnë dhe të shtypin atje ku mundin. Duket se Shqiptarët nuk kanë asnjë perspektivë që të dalin nga kjo tirani e fëlliqur, e cila po rrezikon edhe ekzistencën e tyre si komb. Ky dram po vërtetohet në çështjen e Kosovës, që s'po gjen asnjë përkrahje zyrtare prej Tiranës, kurse Kosova është gjysma tjetër e Shqipërisë dhe ka një rëndësi jetësore për kombin shqiptar. Përbrenda shtetit gjendja duket shumë m'e shëmtuar akoma: shfrytëzime të hatashme, vjedhje të neveritëshme, varfëri e tmerrëshme, mungesë e përgjithëshme pune, veçse grindje të përditëshme rivalësh për t'i marrë fuqinë njëri-tjetrit. Vetëm për të rregulluar punët e vendit nuk çan kokën njeri.

Shqiptarët s'mendojnë veçse të ikin që këtej e t'a braktisin atdheun e traditave për të gjetur gjoja lumtërinë rrugëve të botës. Sidomos nga rinia janë mërguar gjer më sot në Greqi e n'Itali lart nga një gjysëm milioni të rinj e të reja, ku durojnë përbuzjen dhe persekutimet e policisë.

Përse kjo boshatisje e vendit që mund të shkaktojë një tragjedi kombëtare? Shqipëria, prej natyre, është një vend i pasur. Përse të mos i përvishemi punës e t'i shfrytëzojmë me mend e me rregull këto pasuri për t'a bërë vendin materialisht dhe moralisht të lumtur si kudo në botën e Perëndimit? Lumtërinë nuk mund t'a gjejmë veçse në gji të atdheut tonë, në frymën e dashurisë kombëtare.

Përse të durojmë një gjendje ku rrëmbehen deri vajzat e mitura, pa asnjë mbrojtje nga ana e Shtetit, dhe dërgohen si prostituta rrugëve t'Europës? S'ka javë ku televizionet e Italisë, të Francës e të Belgjikës të mos flasin për prostitutat shqiptare që kanë mbushur rrugët e qyteteve të tyre, dhe për proksenetët shqiptarë që i shfrytëzojnë duke i torturuar këto vajza, ose edhe duke i vrarë.

Rini shqiptare!

Nuk dua të besoj se ti i duron në heshtje këto mënxyra që po i bëhen popullit shqiptar. Bashkohu me përpjekjen tonë, që është e vetmja luftë kombëtare e Shqipërisë, për t'i siguruar këtij populli fatkeq të drejtat e tija natyrore në një demokraci të vërtetë.

Rini shqiptare!

Tregohu e denjë për historinë famëmadhe të të Parëve të tu.

© Abas Ermenji